Miłość jest zła [M]

ChockoShake

Słońce świeciło nad głowami rozwrzeszczanego tłumu siedmiolatków. Powietrze przesycone było zapachem porażki. Porażki? Nie, tylko jemu się tak wydawało - później ten zapach kojarzył mu się tylko z porażką. A porażka jest zła - powtarzał jak mantrę.

Obserwował dziewczynkę z niewiarygodnie jasnymi włosami. Wszyscy mówili: blond, blond. One są blond. Ale on wiedział; grało w nich tyle magicznych kolorów. Słońce przeplatało się w nich z wiatrem... Później ten kolor kojarzył mu się tylko ze słabością. A słabość jest zła - powtarzał jak mantrę.

Bawiła się z innym, ani razu nie spojrzała w jego stronę. Bo kto by patrzał na tego głupiego Toma? Na "tego" Riddle'a. Przecież on był inny! On odstawał. Nie pasował do nas. Z niego trzeba się śmiać... I śmiali się. Od tego czasu śmiech kojarzył mu się z przegraną. A przegrywanie jest złe - powtarzał jak mantrę.

Raz do niego zagadała. "Cześć! Ty jesteś Tom, prawda? Mam na imię Eileen." odrzekła z uśmiechem i wyciągnęła do niego rękę. Spojrzał na nią. Miała takie piękne niebieskie oczy... Śliczne. Pasowały do niej. Do jej bladej cery, do białych włosów. I do wiśniowych ust. Patrzał na nią długo. Smutno. "Nie musisz ze mną gadać tylko dla tego, że jest Ci mnie żal" odpowiedział. Zdecydowanie niemiło. Od tego czasu żal kojarzył mu się z niemocą. A niemoc jest zła - powtarzał jak mantrę.

Wtedy, tam na plaży, naprawdę chciał coś zmienić. Podszedł do niej. Budowała zamek z innym. Spojrzeli na niego krzywo; tylko ona się uśmiechnęła. Usiadł obok nich nieśmiało. "To jest Tom" - krzyknęła wesoło. "Mój przyjaciel!" Od tego czasu przyjaciel kojarzył mu się z bezbronnością. A bezbronność jest zła - powtarzał jak mantrę.

Kilka lat później, gdy wrócił z tej swojej szkoły, na wakacje, Eileen już na niego czekała. "Tom, wiesz, że mi możesz powiedzieć wszystko" "Przepraszam, ale naprawdę nie mogę" - nie patrzył jej w oczy. Czuł, wiedział, co w nich zobaczy. "Tom! Oddalasz się ode mnie! Tajemnice, sekrety... i to co robisz innym!" Nie patrzył w jej oczy. Nie chciał patrzeć. Nie mógł. "Te wszystkie dziwne słowa: mugole, Hogwart, Dumbledore... i dlaczego chcesz, żebym mówiła na Ciebie Voldemort?" Zrobił to. Spojrzał na nią. Spojrzał na jej łzy. I od tego czasu łzy kojarzą mu się z bezsilnością. A bezsilność jest zła - powtarzał jak mantrę.

Chociaż chciał, nie mógł. Pamiętał, jak przez mgłę, ich ostatnie spotkanie. "Kochałam Cię Tom." szeptała przez łzy. "Ale nie umiem pokochać Voldemorta... Pamiętasz jak przyszedłeś do mnie? Wtedy, nad morzem... usłyszałam Twoje wołanie. Potrzebowałeś mnie. Dałam Ci moje serce, duszę... A Tom je wziął. Ale teraz ma je Voldemort. A ja... ja nie chcę kochać Voldemorta..." Odeszła. I więcej się nie spotkali. Od tego czasu Eileen kojarzy mu się z miłością. A miłość jest zła - powtarzał jak mantrę.

I z oczu Toma Riddle'a popłynęły łzy. Ale Toma już nie było; został ukryty... w środku Voldemorta. A Voldemort nie płacze. Łzy są złe - odrzekł cicho. Eileen... - szeptał Tom. Władza! - krzyczy Lord.
_____________
Mam nadzieję, że błędów nie ma. Na tym forum to mój debiut, ale całkiem, całkiem udzielam się na Mirriel. Dziękuję za przeczytanie, do napisania!

Sonea

Okej.
Hej! (tak na przywitanie wyciągnę nieśmiertelną paczkę piegusków)

Teraz przejdźmy do tekstu. Mam wahania przy tych powtórzeniach z mantrą itp, czy to na pewno jest celowe, a może to przypadek, hmmm.
Sam tekst... To miniaturka, czy co? Brak oznaczeń, równoczesne ze złamaniem regulaminu. Uważaj.
Nie powaliło mnie to. Ot, ckliwa historyjka o Voldim, który kochał. Nieee. Nie przemawia to do mnie.
Błędów nie szukałam, nie miałam siły (brak czasu) więc ogólnie jest ok. Very Happy

Nie martw się, jest dobrze.
Ave Wena,
Sonea

polly

Księżniczko, gdzie oznaczenia? A regulamin? Dostosuj, proszę.

shige

Blueberry · Wysłany: Wto 22:14, 09 Mar 2010 Temat postu:

Podoba mi się nawet

To z "mantrą" fajny element...gorzej ciągłe powtórzenia. Zdaję sobie sprawę, że to celowo, i tak miało być- ale to nieładnie brzmi.