Katastrofa samolotu w Smoleńsku

Blueberry

Warto też podyskutować na ten temat. Będąc w wieku takim, w jakim jesteśmy, sprawy polityczne to nie jest coś, czym się interesujemy.
Jakie jest wasze stanowisko w tej sprawie? Co uważacie o tej, tak czy inaczej, tragedii, w której zginęło 96 osób? A może po prostu chcecie o tym porozmawiać? I jeszcze, jak się o tym dowiedzieliście?

Egoistka

Obudził mnie brat i walnął prostu z mostu: 'Prezydent nie żyje, zginął w katastrofie samolotu'. Myślałam, że żartuje, żebym w końcu wstała. Ale niestety.
Na pewno było to przykre dla większości narodu, ale ja jakoś tego szczególnie nie odczułam. Owszem, wiadomo, że to tragiczne itp., ale po prostu mnie takie rzeczy nie kręcą.
Szczerze mówiąc ceniłam sobie prezydenta, nie widziałam nic złego w jego rządach w przeciwieństwie do większości społeczeństwa. Nigdy nie lubiłam polityki na tyle, żeby dokładnie wiedzieć co zrobił i czego dokonał, ale wiedziałam, że jako człowiek wykształcony i kompetentny dobrze poprowadzi państwo.
Jednak dla nas wszystkich istotne powinno być to, że być może dzięki tej katastrofie na polskiej scenie politycznej zapanuje w końcu porządek i wzajemne zrozumienie. Może nie będzie zażartych kłótni między politykami, sytuacja w końcu będzie wyglądać chociaż na normalną. Wiem, że to tylko pobożne życzenie, ale wierzę, że te 96 osób nie zginęło na marne.
I dzięki tej tragedii całemu światu została przypomniana zbrodnia katyńska. To chyba najważniejszy aspekt całej sprawy. W Rosji jak zapewne wiecie, w telewizji publicznej będzie nadany 'Katyń' Andrzeja Wajdy. To także krok do pojednania polsko-rosyjskiego. W wielu stacjach na całym świecie ukazały się informacje i reportaże gdzie ci politycy właściwie lecieli i jak istotny był tamten fakt historyczny.

A 7 dni żałoby narodowej mnie dobiło. Nie będzie baletów. ;(

apokaliz500

Jedyne co mnie martwi to to, żeby z tego nie zrobiła się jakaś gorsza jadka pomiędzy Polską a Rosją i żeby broń Boże do wojny nie doszło. Nie uśmiecha mi się iść na wojnę.

Sonea

Generalnie to jest tak. Znałam jednego pasażera, księdza. Wiadomo, nie płaczę po kątach, nie wylewam łez. Jestem po prostu w lekkim szoku. W końcu jak to się stało, że prezydent oraz WSZYSCY dowódcy wszystkich sił zbrojnych znaleźli się w tym samolocie? Nie powinno być to ukierunkowane jakimiś zasadami? W końcu, gdyby nas teraz ktoś zaatakował <odpukuje> to jesteśmy biedni. Dochodzi też sprawa tego, jak ludzie zareagowali. Dziś mój kolega spytał na lekcji, czy to nie jest pewien rodzaj obłudy. Moim zdaniem nie. W końcu umarł prezydent MOJEGO kraju, który w większym lub mniejszym stopniu kocham i powinnam czuć się na tyle odpowiedzialna, by godziwie go pożegnać.
Jak się o tym dowiedziałam? Hmm. Kłóciłam się z bratem, który właśnie odrabiał lekcje, gdy nagle do domu wszedł tata (był na zakupach) i kazał nam włączyć telewizor, bo samolot prezydenta się rozbił. Br. Na samą myśl, ile ludzi przyjedzie na jego pogrzeb, chodzą ciarki po plecach.

Blueberry

Ja do tego mało podeszłam jakoś tak "osobiście". Nie znałam tam nikogo, znam nazwiska tylko paru osób, i nawet fakt ,że to byli nasi najwięksi dowódcy no, brutalnie mówiąc, mało mnie obeszła. Tylko że tkwi w tym coś więcej niż ludzie...chodzi raczej o ich rolę w państwie. Fakt, że nasz kraj został opustoszony z paru osób, które w większym czy mniejszym stopniu, przyczyniały się do, większego lub mniejszego, rozwoju.
Okazałam szacunek, nie robie imprez, nie oglądam komedii, nie raduję się zbytnio. Ubrałam się dwa dni, dla jako tako oddania jakiegośtam hołdu, w białą koszulę, galową kamizelkę i czarny krawat. Tyle jestem w stanie zrobić.
A co do samego pana Kaczyńskiego, to średnio popierałam jego poglądy, więc nie uznaję go za wielkiego bohatera narodowego i "elitę polskiej inteligencji", to inteligencja to nie było kryterium po którym zostali ci wszyscy politycy wybrani.
Nie wiem co tu jeszcze dodać. Narazie tyle.

apokaliz500

Ja się specjalnie polityką ani nie interesuję, ani w niej wielce nie orientuję, dowiedziałem się wczoraj jak jeździli po Kaczyńskim i jego żonie i to właściwie robili to poniżej poziomu, chyba tym się najbardziej przejąłem, ze człek chciał jak najlepiej dla kraju a tak go gnoili. Zgadzam się z moją polonistką, to pewnie wina mediów. I mogłoby być coś w tej obłudzie, wcześniej większość jeździła po Kaczyńskim nie mając większych powodów, a dziś wszyscy za nim płaczą i wychwalają jaki to on był wielki i w ogóle, ale zważając na fakt, że teraz dopiero media zaczęły pokazywać materiały, które pokazywały ich jako zwykłych, miłych, kulturalnych ludzi, z jakiegoś powodu wcześniej odsuwając je na margines sprawia, że w takim zachowaniu ludzi nie ma nic dziwnego.

Sonea

Dokładnie. Nie będę opłakiwać Kaczyńskiego-polityka, ale będę miło wspominać Kaczyńskiego-człowieka. W końcu naprawdę nie był taki straszny.

apokaliz500

Ja nie wiem jaki był, ale tak w sumie niedawno pierwszy raz(serio, pierwszyX"D)widziałem zdjęcie Marii Kaczyńskiej, nie wiem czego oni od jej wyglądu chcieli, była na prawdę całkiem ładna jak na swój wiek, w oczach było widać taką sympatycznośc, ale zarazem i klasę

Blueberry

Poieram twoją przedostatnią wypowiedź, Apek

Przed tym wypadkiem ciągle tylko słyszałam "wygląda jak wiedźma", nic innego. Teraz co? "Była kochaną kobietą, od której biło ciepło". TYPOWY syndrom Jacksona. To dość smutne. I cała ta szopka internautów, z gwiazdką w nawiasie na śledziku...no błagam. Dobrze podsumował to ktoś na demotach:

Może tak trochę nieodpowiedni temat na takie coś, ale wg mnie jest to naprawdę najprawdziwsza prawda.

Nadzieja Narodów

Jak się dowiedziałam? Ciocia do mnie zadzwoniła, a raczej do Nas, a że tylko ja byłam w domu, to odebrałam... Spytała się, czy słyszałam o tej katastrofie samolotu. I wtedy właśnie dowiedziałam się, że zginął prezydent i wiele innych ważnych osób. Byłam wstrząśnięta, zaszokowana, nie mam pojęcia, jak to inaczej dzisiaj nazwać. Nie oglądałam nic w telewizji, bo po prostu nie chciałam o tym słyszeć, bałam się, że lada chwila mogę wybuchnąć płaczem. Patrzyłam na to, jak na śmierć 96 ludzi, nie polityków i dlatego bardzo to przeżyłam.

apokaliz500

Poważnie? Dlaczego? Około 8000 ludzi dziennie umiera na samo AIDS, a to było tylko 96.

Blueberry

Hmmm...trochę taki ludzi jak ty nie rozumiem, bez obrazy oczywiście. Nie jestm osobą która nigdy nie płacze, no ok, może to stale ukrywam, co nie zmienia faktu, że z kamienia nie jestem. Ale no tak...co cię, za przeproszeniem i wogl, obchodzą te 96 osoby? Znałaś je osobiście?
Tak samo ludzie ryczący za ofiary WTC, Haiti czy co innego. Gdy ucierpi ktoś, kogo się lubiło - ok, znało - ok, ale to są tylko ludzie...gdyby się płakało za każdą niewinną ofiarę tego świata, to ludzie by wymarli, bo nic by nie robili, tylko płakali za ofiary AIDS, malarii, gryp nie gryp, trzęsień ziemi, powodzi, wypadków samochodowych itp. Po prostu nie można, no nie można obchodzić się losem każdego z 6,8 miliardów ludzi, no xD

apokaliz500

Łał, to chyba pierwszy raz, kiedy zgadzam się z tobą w 100%. Ludzie się rodzą i umierają, to naturalna kolej rzeczy. Tak naprawdę jedyne co mnie obchodziło w tym wypadku to zagrożenie wojną (choć może byłem z tym trochę naiwny) no i duże zaburzenie równowagi rządu w państwie.

Blueberry

O xD no patrz, udało mi się xD

Ooo, z tym drugim się zgodzę i to bardzo. Zaburzenie równowagi to główny skutek tego wypadku. Sądzę, że jeszcze długo wszyscy będą prali brudy, zajmowali się przeszłością i tą katastrofą, zanim zająć się ludźmi. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że jednak się ogarną i znajdą jakieś wyjście na kryzys.

polly

A ja w tym siedzę i polityka mnie trochę obchodzi. Toteż kiedy weszłam rano do salonu i wszyscy oglądali tvn24 podeszłam do tego od strony: cholera, tylko u nas doprowadza się do sytuacji, w której dowódcy sił zbrojnych z wszystkich kategorii lecą jednym samolotem. Jeszcze z prezydentem.

Mało obszedł mnie fakt śmierci głowy państwa, jego żony i tych innych ludzi, których nie znałam. Ale jak wstępne listy pasażerów do nas docierały i dowiedziałam się, że tam siedział Gosiewski, to zamarłam.

Zawsze żywiłam do niego jakąś sympatię. Wyglądał jak mój ulubiony nauczyciel od wosu i uwielbiałam na niego patrzeć. Jedyna osoba, do śmierci której podeszłam tak emocjonalnie.

Ale zobaczcie; pomimo, że media tak jechały po emocjach (pocieszne zdjęcia pary prezydenckiej, wspomnienia wrogów politycznych ("był/a bardzo mądrym, inteligentnym, oczytanym, sympatycznym (...)"), pomimo słów, że naród ciężko to przeżyje, jesteśmy już po wyborach, politycy znowu mają do siebie pretensje, jakieś ugrupowanie polityczne kreuje się na cierpiętnika całej sprawy.

Nie ma takiej siły, żeby polska mentalność się zmieniła. Prawdopodobnie żadna tragedia nigdy nas do końca nie zjednoczy. Może poza wojną. Wbrew pozorom, nie wszyscy młodzi ludzie podchodzą do tego tak niedojrzale, by wklejać znicze na śledzika.

Blueberry

No wiadomo, jest po wyborach, więc znowu zaczyna się wielkie podstawianie sobie nóg i zwalanie winy z jednego na drugiego. Nie będę komentować poszczególnych polityków, bo to aż nie wypada aż tak po ludziach jeździć xD ale ta agresją, którą pokazuje teraz Kaczyński, to po prostu brak słów. Miota się, rzuca, a to mu brata nie przywróci. Ja na jego miejscu bym się z polityki wycofała, a nie na siłę się pchała i żerowała na ludzkim współczuciu.